حال دلت که خوب باشد؛

هوا آنقدرا هم آلوده نیست؛

از پس اجاره خانه هم می‌شود برآمد؛

و بیماری عزیزت کمتر آزارت می‌دهد و با یک دعا، ته دلت قرص می‌شود.

حال دلت که خوب باشد، فکر پریشانی طوفان دیشب آزارت نمی‌دهد و به بارش دل انگیز بعد از آن فکر می‌کنی،

حال دلت که خوب باشد همه ی آدم ها دوست داشتنی می شوند و بدون منت می‌توانی ببخشی،

کاش همیشه آدم حال دلش خوب باشد..

+

و من می‌‌ توانم

یک صبحِ زیبا

پنجره را به سبز سبزِ دنیا باز کنم

و بی‌ هیچ هراسی از زخم‌ های درونم

به همسایه بگویم:

سلام…

سلام!